De laatste loodjes… De laatste weken met z’n drieën. De laatste vakantie met z’n drieën zit er ook alweer op. We zijn naar Puglia geweest en daarna hebben we nog wat korte uitstapjes in Nederland gemaakt. Ook heb ik nog samen met een vriendin bijgetankt op Ibiza. En nu? Ik merk dat ik steeds meer behoefte heb aan thuis blijven, of korte uitstapjes. Nesteldrang. Veiligheid. Maar ondertussen denk ik ook na over de eerstvolgende vakantie met baby én kleuter, want alles wordt straks een beetje anders…
Vakantiehuis of glamping?
Zo ben ik stiekem al aan het nadenken over onze eerstvolgende vakantie. Hoe ging dat ook alweer met een baby? En hoe anders is het met 2 kinderen? Met Olivier boekten we nog regelmatig een hotel. Hij kon dan gewoon in een campingbedje bij ons op de kamer. Maar met 2 kinderen wordt dat een stuk lastiger. Ik denk dus dat onze eerstvolgende vakantie of glamping of een vakantiehuis wordt. Bij Azurselect.nl zag ik al prachtige vakantiehuizen in Frankrijk voorbij komen en het idee van een eigen huis met zwembad staat me wel heel erg aan. Gewoon, omdat je dan lekker bij je huis kunt blijven. Als de baby slaapt, speelt kleuterlief met ons in het zwembad en doet de babyfoon zijn werk. We kunnen dan gewoon onze maaltijden en voedingen voor de baby zelf bereiden en uit eten gaan tussen slaapjes door. Heerlijk relaxt.
Dit wil je toch gewoon?
Auto of vliegtuig?
Verder ben ik heel benieuwd naar de reis naar de vakantiebestemming toe. Wordt het de auto of het vliegtuig? Als we naar Frankrijk gingen, reden we vaak in 2 dagen (dus met tussenstop) naar ons paradijsje. Ging prima met Olivier achterin. Vooral omdat we hem vermaakten met filmpjes, luister cd’s en cadeautjes voor onderweg. En we reden nooit te lang, zodat het voor ons allemaal relaxt bleef. Maar voordat we dit aandurfden, was Olivier al 2 jaar. Daarvoor kozen we voor vliegvakanties. Gewoon, omdat het allemaal wat sneller ging. Voor volgend jaar is het dus allemaal nog een beetje blanco. Auto, vliegtuig, buitenland, Nederland, vakantiehuis, safari-tent… Normaal weet ik precies wat ik wil, maar nu dus even niet. Misschien zijn het de hormonen? Maar ik denk dat het vooral afwachten is wat voor kind we straks hebben. En dat is eigenlijk ook wel eens lekker. Afwachten in plaats van plannen. Normaal boek of bedenk ik nadat we terugkomen van de ene reis meteen al een ander uitje. Wanderlust heet dat met een mooi woord. Nou, die wanderlust is nu voor het eerst in tijden even helemaal weg. Wonderlust is er voor teruggekomen. Afwachten op ons nieuwe wonder.
Bijna verlof
Maar ik weet zeker dat zodra de hormonen uit mijn lijf zijn, de wanderlust terugkomt. Dat ik snak naar een nachtje weg met mijn man. Dat ik hotels en nieuwe plaatsen wil ontdekken. Dat ik dat ene ideale vakantiehuis zo snel mogelijk wil reserveren. En hoe we dat dan doen met een baby en een kleuter, dat wijst zich vast vanzelf. Voor nu wordt het dus even wat rustiger op de site. Over 2 weken heb ik verlof. Kan ik lekker mijn tijd vullen met achterstallige klusjes, zoals vakantiefoto’s inplakken en kleertjes strijken. Heerlijk!
