Gek dat ik nog niet eerder heb geschreven over een van mijn lievelingsplaatsen aan de Franse kust: Collioure. De naam van dit kunstenaarsplaatsje doet een kleurrijk stadje vermoeden en dat klopt helemaal. Collioure is misschien wel het meest kleurrijke plaatsje dat ik ken. Het ligt in Zuid-Frankrijk, vlakbij de Spaanse grens en aan zee. Het stadje is erg populair bij schilders en bohemiens omdat het zo ontzettend pittoresk en fotogeniek is. Ten eerste vanwege de prachtige baai, met zicht op de Notre dame des Anges, een kerk (die meer op een toren lijkt) die half de zee in lijkt te duiken. Dan zijn daar nog de dobberende vissersbootjes in allerlei kleuren en de levendige terrassen aan de boulevard.
Zodra je vanaf de kustlijn omhoog loopt, via de vele trappen, het centrum van Collioure in, kom je in een ware kleurenpracht terecht. Roze, rode, gele, blauwe muren wisselen elkaar af. Huizen hebben vaak kunstig gemaakte nummerbordjes en over de straatjes heen vechten bloemen om het beste plekje in de zon. In de winkelstraten vind je echt leuke shops en heel veel gezellige barretjes. Wij waren fan van tapasbar La Cuisine en wijnbar Paco. En in een Mexicaans winkeltje kochten we ons suf aan souvenirs. Omdat Collioure officieel Catalaans is, kun je hier naast de Franse keuken genieten van heel veel tapas en sangria. Lekker!
Maar het allerlekkerst aten wij gewoon uit het vuistje. We haalden een afhaalpizza bij Al Cantou, namen hem mee richting strand en genoten van de zonsondergang in de haven. Collioure is de stad van de ansjovis, dus uiteraard zat er ansjovis op mijn pizza. het was bij far de lekkerste ansjovis die ik heb gehad. En de pizza was ook zo ontzettend lekker. Misschien juist omdat je er niet veel van verwachtte. Laatst zeiden mijn vriend en ik nog tegen elkaar: konden we daar NU maar een pizza eten. Het maakte dus indruk, haha.
Een hoteltip vind je hier.
