Of ik een weekje wilde surfen op uitnodiging van Planet Surf Camps op het eiland Fuerteventura? In de winter, terwijl het daar lekker warm is! Toen Chantal van Your Future Postcard me deze vraag stelde, hoefde ik niet lang na te denken. Ja graag! Alleen al de naam Fuerteventura klinkt al prachtig en zonnig, vind je ook niet? Ik had al eens eerder gesurft en daar over geblogt, dus nieuw was het niet, maar toch voelde ik me best wel zenuwachtig. Zou ik het nog kunnen? Ontmoet ik wel leuke mensen?
De reis was even bikkelen, ik vloog om 6.05 en had bedacht dat het wel een goed idee was om door te halen zodat ik 4 uur slaap in het vliegtuig zou pakken. Dat was helaas niet gelukt, dus uitgeput maar tegelijkertijd enthousiast kwam ik aan bij het surfhuis. De busreis hier naartoe is maar een uur en erg aan te raden, de buschauffeur had er zin in en onder het genot van veel te harde Spaanse muziek bewonderde ik de prachtige oostkust. Aan de andere kant zag ik het binnenland met de bergen en de zandduinen. Ruige natuur, zo mooi! De bergen vielen me bij het landen al op, het waren er meer en ze waren hoger dan ik had verwacht. Ook de temperatuur verraste me, die lag qua gevoel wel wat hoger dan de cijfers van het weersbericht. Heerlijk!
Het surfhuis vanwaaruit ik les krijg, is gevestigd in Corralejo, een levendige stad in het noorden van het Spaanse eiland. In mijn ogen een goede locatie voor een surfvakantie, want er zijn tientallen surfbare stranden dichtbij en je kan makkelijk de stad in. En hoe het zit met de golven? Die zijn er vrijwel altijd! Fuerteventura word zelfs wel eens het Hawaii van Europa genoemd. Qua ligging is het meer Afrika, waardoor ik (net zoals in Marokko) meteen mijn bikini aandeed om het zwembad in te springen. Wat heerlijk om hier een week te mogen zijn, ik ben de Nederlandse kou al vergeten en heb heel veel zin om mijn surfskills te verbeteren.
Na een heerlijke yogales van Ania, voel ik me weer wat opgeladen en raak ik aan de praat met de andere mensen in het huis. Ik krijg een maaltijd aangeboden van mijn kamergenoten en ’s avonds raak ik met weer iemand anders in een goed gesprek. En dat onder het genot van een San Miguel. Proost! Daarna lig ik tevreden in mijn stapelbedje. Wat gaat het contact leggen toch vanzelf wanneer je alleen op vakantie gaat. Ik kan het echt aanraden om gewoon eens alleen met jezelf op vakantie te gaan, helemaal in een surfhuis met veel andere mensen. Nu snel slapen, morgen surfles!
Vamos! Surfen! De lessen waren heel plezierig en dat lag niet alleen aan het uiterlijk van deze Italiaanse surfleraar. Vrolijk en enthousiast geeft hij les, wanneer je een golf pakt is hij minstens net zo blij en schreeuwt waarschijnlijk nog harder dan jijzelf. Iedere keer voordat we het heldere water in gingen keken we naar de zee, legde hij de golven uit en liet ons de rotsen zien waar je voor op moet passen. Daarna in je wetsuit losgaan met de speelse warming up. Ook tekende hij op het strand uit waar je het best de zee in kan gaan om vervolgens een golf te pakken. In november heb ik een week zonder les gesurft, en voornamelijk liggen ploeteren. Dit was dus precies wat ik nodig had. Ik merkte dat ik weer zekerder werd en heb met een big smile in de zee gelegen. En als je dan even op je plank ligt uit te rusten en naar beneden kijkt, zie je dankzij het heldere water gewoon het rif! Dat is wel even anders dan de bruine zee van Nederland. Vooral de derde surfdag ging erg lekker. Meerdere drop-ins gedaan (is hier een Nederlands woord voor?) en vervolgens de golf uitgesurft, prachtig om te balanceren terwijl je de kracht van de golf onder je voelt. Wat een ervaring weer.
Er bestaan natuurlijk ook van die dagen waarop het surfen niet zo lekker gaat, maar daar hebben ze bij Planet Surf Camps een troost voor gevonden. Ik hoorde er op de eerste dag al mensen over praten: The French Bakery! Hier kan je je verdriet van gemiste golven of wasmachine-ervaringen wegeten. Heerlijke koffie en de lekkerste gebakjes, eclairs en croissants. Aangezien je in Spanje bent is de cortado een aanrader en dan gewoon iedere dag een ander gebakje. Heerlijk! Op een dag zaten we vroeg in de auto om te gaan surfen, maar bleken de golven niet zoals verwacht. Marco besloot om in de middag terug te gaan voor betere golven. Via de French Bakery gingen we weer naar huis. Hij kon ons ook gewoon droppen en later weer ophalen, maar nee! Om de tijd op te vullen kregen we skateboardles. Dit vond ik weer zoiets leuks, want het is echt iets extra’s wat je niet verwacht. Op het board probeer je het gevoel van bochten maken te ontwikkelen. Een hele goede oefening want het is bijna dezelfde techniek als op een surfplank. Het enige nadeel is dat je iets harder valt dan in de zee 😉 Je kan als boarder je geluk niet op hier, want het asfalt is perfect en er zijn heuvels.
Hebben we dan alleen maar sportief gedaan? Nee hoor. In de weekenden is er geen surfles. Tijd om Corralejo te ontdekken. Ik kan je aanraden het weekend in te luiden bij de bananabar! Dit is een prachtige lounge bar met uitzicht op strand en zee. Wij zijn er op vrijdagavond heen gegaan, nadat we met z’n allen heerlijk hadden gegeten bij de sfeervolle tapasbar Pincha Cabra (inclusief livemuziek). Voor de entree van de bananabar gingen we met een trap omhoog en waar liepen we tegen aan? Een cocktailbar! Ik wist hoelaat het was en heb er direct twee besteld om vervolgens de hele avond op de dansvloer te staan. De muziek was perfect en er hing een goeie vibe. Wanneer je even bij moet komen, plof je gewoon op de loungebanken die een niveau hoger zijn met het uitzicht op de zee en sterrenhemel. Wat wil je nog meer? Een taxi misschien… Die vind je aan de straat en voor een paar euro p.p. waren we weer terug in het surfhuis. Daar heb ik nog stilletjes nagenoten op het dakterras, want het was bijna volle maan, prachtig!
Op zaterdag besloten we een auto te huren en de laatste dag op eigen houtje te gaan surfen. Het strand waar we zijn geweest, omschrijf ik samen met een aantal andere super mooie stranden in deze blog. We ontdekten dat er naast surfen nog veel meer leuke dingen te doen zijn op dit eiland. Je kan een vulkaan beklimmen. En ook schijnt het prachtig te zijn om naar het zuiden te rijden. Daar kan je echt het einde-van-de-wereld-gevoel beleven doordat het zo ongerept en dunbevolkt is. Weer wat meer naar het westen vind je het strand Ajuy, waar je geen idealistisch wit, maar zwart zand vindt. Maar zwemmen kan je hier beter niet doen in verband met de sterke stroming. Voor avonturiers zijn er ook mooie grotten te bezichtigen. Er valt dus ontzettend veel te doen in zo’n week. Maar wat alles wel compleet maakt, zijn de mensen met wie je het deelt. De gezellige diners. Goede gesprekken. Chillen in de zitzakken met Bonobo op de speaker, het ontdekken van acroyoga. Longboarden, dansen en heel hard lachen! Ik moet nog steeds bijkomen. Big thanks to Anna, Ellen, Lukas, Marjolein, Marco, Uwe, Katherina, Angelique and everybody else for this awesome week.
O, en mocht ik ooit op Fuerteventura willen wonen. Ik heb mijn huis al gevonden! Zee en strand om de hoek, palmen in de tuin, leuke kleuren, zonnepanelen en loslopende kippen.
Ook (leren) surfen op Fuerteventura? Kijk snel op de site van Planet Surf Camps. Ze bieden ook surfvakanties aan in Frankrijk en Spanje (vasteland).
Deze blog is voor Your Future Postcard geschreven door gastblogger Bernike Meijer.
